Robert Iwaszkiewicz: biografia i początki kariery
Wykształcenie i praca zawodowa
Robert Iwaszkiewicz, postać znana z polskiej sceny politycznej, swoje zawodowe korzenie zakorzenia w inżynierii. Urodzony 17 maja 1962 roku we Wrocławiu, zdobył wykształcenie inżynierskie, specjalizując się w budownictwie rolniczym, jako absolwent Akademii Rolniczej we Wrocławiu. Ta techniczna podstawa stanowiła fundament dla jego późniejszej kariery, która obejmowała zarówno prowadzenie własnej działalności gospodarczej, jak i pracę na stanowiskach kierowniczych. Przez pewien czas pełnił funkcję dyrektora w Zakładach Chemicznych „Rokita” w Brzegu Dolnym, co z pewnością pozwoliło mu zdobyć cenne doświadczenie w zarządzaniu i funkcjonowaniu dużych przedsiębiorstw. Jego przedsiębiorczość nie ograniczyła się jednak do jednego sektora – jest również właścicielem firmy działającej w branży ochrony zdrowia, co świadczy o jego wszechstronności i zdolności do odnajdywania się w różnych obszarach gospodarki. Takie zróżnicowane doświadczenie zawodowe, łączące wiedzę techniczną z praktyką biznesową, ukształtowało jego perspektywę i przygotowało do przyszłych wyzwań, w tym tych na arenie politycznej.
Kariera polityczna: UPR, KNP i KORWiN
Droga Roberta Iwaszkiewicza do polityki rozpoczęła się w 2004 roku, kiedy to wstąpił do Unii Polityki Realnej (UPR). Był to początek jego zaangażowania w ruchy o profilu wolnorynkowym i konserwatywnym. Jego aktywność w UPR doprowadziła do współtworzenia partii UPR-WiP, która później przekształciła się w Kongres Nowej Prawicy (KNP). W tym okresie, jako aktywny członek partii, podejmował próby zdobycia mandatów poselskich, bezskutecznie kandydował do Sejmu w latach 2005, 2007 i 2011. Równolegle starał się o mandat radnego rady miejskiej Wrocławia w latach 2006 i 2010, co pokazuje jego determinację w dążeniu do reprezentowania obywateli na różnych szczeblach samorządu i parlamentu. Te wcześniejsze doświadczenia wyborcze, mimo braku sukcesu, stanowiły cenne lekcje i budowały jego rozpoznawalność na scenie politycznej, przygotowując go do przyszłych, bardziej znaczących kampanii.
Działalność w Parlamencie Europejskim
Mandat europosła i praca w komisjach
Przełomowym momentem w karierze politycznej Roberta Iwaszkiewicza było zdobycie mandatu posła do Parlamentu Europejskiego VIII kadencji w wyborach w 2014 roku. Startując z list Kongresu Nowej Prawicy (KNP), uzyskał znaczące poparcie, co pozwoliło mu zasiąść w ławach brukselskiej instytucji. Po objęciu mandatu, przystąpił do grupy politycznej Europa Wolności i Demokracji Bezpośredniej (EFDD), a jego zaangażowanie i aktywność szybko zostały docenione – został jej wiceprzewodniczącym. W Parlamencie Europejskim jego praca koncentrowała się na dwóch kluczowych komisjach: pracował w Komisji Rynku Wewnętrznego i Ochrony Konsumentów, gdzie miał okazję wpływać na kształtowanie przepisów dotyczących funkcjonowania jednolitego rynku UE. Dodatkowo, jako zastępca członka, działał w Komisji Ochrony Środowiska Naturalnego, Zdrowia Publicznego i Bezpieczeństwa Żywności, co świadczy o jego szerokich zainteresowaniach obejmujących kluczowe obszary życia obywateli Unii Europejskiej.
Główne inicjatywy i obietnice
Podczas swojej kadencji w Parlamencie Europejskim Robert Iwaszkiewicz aktywnie uczestniczył w procesie legislacyjnym, zgłaszając inicjatywy i poprawki mające na celu kształtowanie prawa europejskiego zgodnie z jego wizją. Był sprawozdawcą pomocniczym (shadow reporter) prac nad ważnymi dyrektywami, w tym nad dyrektywą o nawozach, co podkreśla jego zaangażowanie w kwestie rolnicze i środowiskowe. Kolejnym istotnym obszarem jego pracy było przygotowanie stanowiska Parlamentu dotyczącego dyrektywy o broni palnej (firearms), co wpisuje się w debaty dotyczące bezpieczeństwa w Europie. Ponadto, zgłaszał poprawki dotyczące dyrektywy o geoblokowaniu, mającej na celu ułatwienie dostępu do towarów i usług online dla obywateli UE, niezależnie od ich miejsca zamieszkania. Choć konkretne obietnice składane przed wyborami mogą być szerokie, jego działania w PE skupiały się na lobbowaniu za rozwiązaniami wspierającymi wolny rynek, ochronę konsumentów oraz kwestie związane ze środowiskiem i bezpieczeństwem.
Powrót do polityki i wybory samorządowe
Kandydatury po kadencji w PE
Po zakończeniu kadencji w Parlamencie Europejskim w 2019 roku, Robert Iwaszkiewicz nie zrezygnował z aktywności politycznej. W tym samym roku ponownie ubiegał się o mandat europosła, startując z pierwszego miejsca na liście Konfederacji w okręgu nr 12 (obejmującym województwa dolnośląskie i opolskie). Niestety, tym razem nie udało mu się uzyskać reelekcji. Jego dalsze zaangażowanie polityczne objawiło się również w wyborach parlamentarnych w 2019 roku, kiedy to kandydował do Sejmu z ramienia Konfederacji, ponownie bez powodzenia. W 2015 roku, w okresie tworzenia partii KORWiN (obecnie Nowa Nadzieja), pełnił funkcję jej wiceprezesa i skarbnika, co świadczy o jego nieustającym zaangażowaniu w tworzenie i rozwijanie ugrupowań o podobnym profilu ideowym. Najnowszą próbą powrotu do aktywnej polityki były wybory samorządowe w 2024 roku, kiedy to kandydował na stanowisko burmistrza Brzegu Dolnego. Niestety, ta kandydatura również nie przyniosła mu mandatu. Warto również odnotować, że w marcu 2025 roku został wykluczony z Rady Liderów Konfederacji WiN, co wiązało się z jego poparciem dla Grzegorza Brauna w wyborach prezydenckich, wskazując na złożone relacje w ramach szeroko pojętego środowiska prawicowego.
Robert Iwaszkiewicz: podsumowanie i dziedzictwo
Robert Iwaszkiewicz to postać, której droga polityczna jest nierozerwalnie związana z wolnorynkowymi i konserwatywnymi ideami. Jego kariera, rozpoczynająca się od zdobywania doświadczenia jako inżynier budownictwa rolniczego i przedsiębiorca, szybko przeniosła się na grunt polityki. Przez lata związany był z partiami takimi jak Unia Polityki Realnej, Kongres Nowej Prawicy, a później współtworzył ugrupowanie KORWiN (obecnie Nowa Nadzieja). Kluczowym etapem jego działalności była kadencja w Parlamencie Europejskim, gdzie jako eurodeputowany pracował w ważnych komisjach i aktywnie uczestniczył w procesie legislacyjnym, angażując się w prace nad dyrektywami dotyczącymi rynku wewnętrznego, ochrony konsumentów, ochrony środowiska oraz bezpieczeństwa. Mimo licznych prób powrotu do parlamentu i samorządu po kadencji w PE, kolejne wybory nie przyniosły mu sukcesu. Jest również znany z przynależności do Organizacji Monarchistów Polskich. Dziedzictwo Roberta Iwaszkiewicza można rozpatrywać przez pryzmat jego konsekwentnego promowania wolnorynkowych postulatów na polskiej i europejskiej scenie politycznej, a także jego zaangażowania w budowanie struktur partii o tym profilu.
Dodaj komentarz